Coşkun Bulut

İnsan olmak

Coşkun Bulut

İnsan olmak zor… belki her insanın özlemi ama az bir insanın gayretidir insan olmak. Deprem yardımı dağıtılır. Kimi ihtiyacı olmadan yiyecek ve ev parası alma derdine düşer kimi de benden daha fazla ihtiyacı olanlar var deyip ihtiyacı olduğu hâlde yardımı almaktan çekinir. Kimi kiralık evini eski değerine nazaran iki katına çıkarır kimi de depremzedeler bu soğukta ne yaparlar deyip evini belli bir süreliğine ücretsiz kiraya verir. Bazı kalpler sıcak evlerinde oturup çaylarını rahatça yudumlarken bazıları ise sımsıcak evinde dışarıda kalanları düşünerek yorgan üzerindeyken titrer. Bazı insanlar hayatının baharında Allah için vatanı uğruna şehit olur bazıları ise “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın” der. Terazisi sırf yanlış olmasın diye malını fazladan verenler varken malını daha az verme uğruna terazide hile yapanlar var. “Ben adilim!” diye bas bas bağırıp adaletsizlik yapanlar bir tarafta dururken adaleti temin etmek adına durmadan çalışan insanlar da yok değil. İnsanlara tebessüm ettirebilme adına sürekli iyilik yapmayı kendine ilke edinen insanlar devamlı koştururken menfaati uğruna her şeyi caiz görüp koşturan insanımız da azımsanamayacak sayıda çok. İşini dürüst yapmaya çalışanların yanında dakikaları sayıp bir an önce kaçayım bu işten diyenler de yine maalesef azımsanamayacak ölçüde. Velhasıl insan olmak başlı başına bir mücadele gerektirir. Hem de öyle bir mücadele ki insanın kendisiyle olan mücadelesi… Elazığ depreminde güzel insanımızın azımsanamayacak kadar çok olduğuna da hepimiz şahit olduk. Bu konuyu destekler nitelikte olan “Şiir Dünyam” adlı kitabımdaki bir şiirimi sizlerle paylaşarak konuya şimdilik bir nokta koymak istiyorum.

 

İNSAN

Bir tebessüm aradım insanların yüzlerinde

Dert, yorgunluk, soğukluk vardı ifadelerinde

Bir canlılık aradım var mıdır gölgelerinde?

Ruh hâlleri yansımış, ışık yok çevrelerinde

Bir muhabbet aradım insanların kalplerinde

Suskunluk, uzak kalma isteği var hislerinde

Bir dürüstlük aradım insanların yüreğinde

Yalan, sahtekârlık bol çürüklük niyetlerinde

Bir cömertlik aradım insanların ellerinde

Bencillik ve cimrilik yatıyor temellerinde

Bir doğruluk aradım kollardaki saatlerde

Hepsi farklı gösterdi kendi çıkarları içinde

Bir adalet aradım ben adilim diyenlerde

Kendi kefesi ağırdı başkası hafif değerde

Bir eşitlik aradım çok savunan gönüllerde

Zengin, güçlü tamamdı gariban peki nerede?

Bir terbiye aradım dışı öyle kimselerde

Kur’an, sünnet tanımaz duydukları dillerinde

Bir özgürlük aradım özgürüm diyen yerlerde

İstekleri dünyaymış ebet yok zihinlerinde

Bir define aradım dünya, mal düşkünlerinde

Bir küp altın dediler defineleri yok hükmünde

Bir kederli aradım yakın, uzak tüm illerde

Masiva'dan dertli çok Allah derdi az kalplerde

Bir çevremi taradım kâmil insan var ülkemde

Herkese değil sözler sadece hak edenlere.

Yazarın Diğer Yazıları