(Özel haber) Onlarca engelli hayvan kaderine tek edildi

Diyarbakır’da trafik kazası, işkence ve şiddet sonucu engelli hale gelen hayvanlar, engelli olmanın öteki yüzünü tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriyor. Aylarca dostluk yaptığı insanlar tarafından terk edilmiş olmanın verdiği duygunun hayvanların gözlerinden okunduğu ifade eden Veteriner Hekim Kader İçen, insanların canlılar konusunda daha duyarlı olması gerektiğini belirtti.

Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi bünyesinde faaliyet gösteren Hayvan Bakımevi ve Rehabilitasyon Merkezi yüzlerce engelli canlının evi haline geldi. Trafik kazası sonrası ayağını kaybetmiş, ayağı yanlış kaynamış, gördüğü işkence sonrası vücudunda onarılmaz tahribatlar oluşmuş, gözünü kaybetmiş yüzlerce kedi ve köpek gibi hayvanlar dört tel örgü arasında bir arada yaşama tutunmaya çalışıyor. Çoğu sahibi tarafından adeta mahkum edilmiş hayvanların da terk edilme duygusunu yaşadıklarını kaydeden merkezin yönetici Veteriner Hekim Kader İçen, terk edilme duygusunun hayvanların gözlerinden okunabildiğini ifade etti. İnsanların bir dünyayı paylaştıkları canlılara karşı daha duyarlı olmaları gerektiğini özellikle de trafikte onlara daha farkında bir şekilde yaklaşım sergilenmesi gerektiğini vurgulayan İçen, birçok sokak hayvanın trafik kazası sonrası bulunduğu yerde acı içerisinde ölüme bırakıldığını belirtti. Kendilerine haber verilmesi veya yaralı hayvanın kendilerine ulaştırılması halinde yaşaması için her türlü müdahaleyi yaptıklarını kaydeden İçen, felç kalan veya iki ayağını kaybeden hayvanlara da protez yaptıklarını söyledi.

“Yaşam mücadeleleri çok daha zor oluyor”

Barınak olarak her gün onlarca canlıya hizmet verdiklerini ve müdahale ettiklerini dile getiren İçen, “Bunlardan birçoğu kazalı bir şekilde buraya gelmekte ve birçoğu engele sahipler. Genelde trafik kazalarında buraya geliyorlar ya da ateşli silah yaralanması, düşme, işkence sonucu engelli kalan hayvanlarımız bunlar. Günde onlarca geliyor. Bunların birçoğu bacaklarını kaybediyorlar, kediler özellikle gözlerini kaybediyor kör oluyor. İşin vahim tarafı sahipleri tarafından bazı engelli hayvanların buraya terk edilmiş olması. Bunların hayvan bakım evinde yaşam mücadeleleri çok daha zor oluyor. Trafikte lütfen sorumluluk sahibi olalım. Herhangi bir kazada sorumsuzluk yapıp hayvanları olay yerinde bırakmayalım. Birçok hayvanı öyle kaybediyoruz. 153 numaraları ‘Alo Belediye’ hattını ararlarsa kısa sürede ambulansımız hizmet verecektir” dedi.

“Dostunuz olan hayvanları lütfen bakım evine terk etmeyin”

Yaklaşık yüz engelli hayvanı barındırdıklarını ifade eden İçen, sözlerine şöyle devam etti:

“Bunların birçoğu bacağını kaybetmiş hayvanlar. Yaklaşık 3 tane gözü tamamen görmeyen hayvanımız var. 50’e yakını sakat kalmış ve yanlış kaynamış bu yüzden sakat olarak hayatına devam eden hayvanlar. Yaklaşık 20 tane de 3 bacaklı, bir bacağını veya iki bacağını kaybetmiş hayvanlar var. Terk edilme duygusu tüm canlılara aynı acıyı verir. Yıllarca size hizmet etmiş, dostluk etmiş hayvanlarınızı buraya terk etmeyin. Engelin yanı sıra aileden uzak olmanın verdiği acı da var hayvanlarda. Bunlar tamamen gözlerine yansıyor hayvanların. Engelli hayvanlar ömür boyunca bizim yanımızda kalmak zorundalar. Sizin dostunuz olan hayvanları lütfen hayvan bakım evine terk etmeyin” dedi.

“Engelli canlıları da unutmayalım”

Herhangi bir trafik kazasında günlerce veya yıllarca onlara hizmet etmiş, dostluk etmiş canlılarını terk eden ailelere seslenen İçen, “Her insan ve her hayvan engelli adayıdır. İnsanlar bir şekilde evlerinde ya da doğanın onlara vermiş olduğu avantajları kullanabiliyorlar; engelli yolları, engelli okulları bunun diğer yüzü olan engelli hayvanlar için bunların hiçbiri sağlanamadığı için burada kalmak zorunda kalıyor hayvanlar. Engelin diğer yüzü olan canlıları da unutmayalım. Elimizden geldiği kadar yardımcı olalım. Sokağımızda bulunan hayvanlar sokağın sakinleridir. Onlara sahip çıkmaya çalışalım. Genelde üç bacak ya da bir gözünü kaybetmiş hayvanlar hayatını kendileri idame ettirebiliyorlar ama sırtı kırık olanlar ve iki bacağını kaybetmiş olanlarda bu olmuyor ne yazık ki. Bu yüzden protez takmak zorunda kalıyoruz. Ama onlar için hayat çok daha zor” diye konuştu.